Өлеңдер ✍️

  15.05.2022
  214


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Соңғы қоңырау

Ешқашан арылмаған өлең-жырдан,
Өмірге көзімді ашқан алтын ұям.
Қоштасатын өзіңмен күн де туды,
Қоңырау, қош бол енді сыңғырлаған.
Қоңырау сылдырлайды, сыңғырлайды,
Балалық күндерінен жыр жырлайды.
Алғашқы әр әріпті жаттаған кез
Бұлаңдап көз алдымда бұлдырлайды.
Мекені балғын шақтың асыр салған,
Қия алмай тұрмын сені, жасыра алман.
Сенде өтті, қызық күнім,
Сенде ашылған
Алғашқы албырт сезім, асыл арман.
Жанымды тыншыттырмай асқақ ағын,
Өзіңде өлеңімді бастағанмын.
Белгі етіп әр партаның беттеріне
Балалық күндерімді тастағанмын.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу