Өлеңдер ✍️

Есенин, мен де өзіңдей
Көп таяқ жедім арақтан.
Содыр да сойқан кезіңдей
Қан болып қайтам кабактан.
Күлкінің тәтті сыңғыры
Мені де талай арбады.
Сұғылатындай бір күні
Кеудеме финнің қанжары.
Сиқырлы, отты өлеңді
Сүйемін мен де өзіңдей.
Тек мұңлы жырлар көбейді
Мұң тұнып қалған көзіңдей.
Күтумен көзін талдырған
Менің де анам болған-ды.
Ұлынан көңілі қалды ма,
Қалдырды мынау жалғанды.
Бұл күнде бәрі табылар,
Бәрі де бар ғой, бәрі де.
Жырларым ғана жабылау,
Жетпей жүр сенің әніңе.
Алқалы топта әрдайым
Өзімді бөтен сезінем.
Басымын барлық жанжалдың,
Соңынан қайта безінем.
Бойымды жеңген у шарап
Ойымды жеңе алмады.
Дүниені тұман тұмшалап,
Мұң болып барад қарға адым.
Көзімде тұнған жас кілең,
Мейірін төккен май едім.
- Дауасыз әбден маскүнем,
Бұзықсың, - дейді әйелім.
Алау таң, жарық күнімнің,
Болса да ыстық шуағы.
Мойныңды қиған ала арқан
Елестеп ылғи тұрады.
Тесіліп жансыз бейнеңе
Отырмын үнсіз тауап қып.
Көп түстім, Сергей, әуреге,
Қойсам ба енді арақты?..