Өлеңдер ✍️

Жалған сезім бе екен, әлде, жасықтық,
Кездесе сап қоштасуға асықтық.
Арбауында қала бердік ақылдың,
Бәрін жеңіп шыға алмады ғашықтық.
Үлгермедік өртеніп те, жанып та,
Құйылдық кеп баяғы бір қалыпқа.
Сылдырлаған бір мұң қалды кеудеде
Сарқын судай сылдыраған арықта.
Жол шекпедік болашаққа бірігіп,
Жалғастырып тұра алмады құр үміт.
Жұлдыз - бақыт жалт етті де жоқ болды
Көк жүзінде тұрған әрең ілініп.
Енді шаттық күте алмасақ ақ таңнан
Не шығады кінәліні тапқаннан?
Шат күндермен неге ерте қоштастық,
Неге қаштық балдай тәтті шақтардан?
Ащы мұңның аралында қалдырған
Не сұраймыз енді қатал тағдырдан?
Сағынышпен сары белден оралсам
Алабұртып сен шықпайсың алдымнан.
Біліп тұрып қоштасудың қиынын
Мен қайте алам –
Тілек айттың қиылып.
Қош бол, күнім, бақ-талайы бес елі
Қандай жанға тұр екенсің бұйырып?
Жабырқама көз жасына жуынып,
Өмірден де керегі жоқ суынып.
Қоштасарда өтінейік кешірім
Махаббаттың аяғына жығылып.