Өлеңдер ✍️

  15.05.2022
  101


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Тыныштығыңмен қоштасқын

Жаныңнан мөлдір сыр ұқтым,
Өртендім,
тағы от бастым.
Ал енді ерке, тұнық қыз,
Тыныштығыңмен қоштасқын.
Көтергін, жаным, еңсені,
Тыншитын бүгін шақ па екен?
Арғымақпенен мен сені
Ақ сағым жаққа ап кетем.
Кеткендей жайнап қырқа да,
Өзім де қайта көркейдім.
Ақ нөсер құйып тұрса да
От сезіміммен өртеймін.
Көресің мүмкін емесін
Бұл оттан аман қалуың.
72
Жарық қып көктің төбесін
Қажет бір лаулап жануың.
Күле алмас ешкім кекетіп,
Құттықтар бізді құба таң.
Бақыттан алыс әкетіп,
Бақыттан сені жылатам.
Жаулап ап жырым жаныңды,
Беймаза болар кештерің.
Дауыл боп тыныш шағыңның
Шығарам астан-кестеңін.
Ұсынып шарбат көзесін
Тербеймін сені ақырын.
Қуатын сонда сезесің
Ақынның махаббатының!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу