Өлеңдер ✍️

Қарамастан қайғыға ұрған көзге,
Үлкен жолдың үстінде тұрған кезде, –
Беттен алды кетіріп берекені,
Есіп есер суық жел қырдан кезбе.
Анам өтті өмірден, ағам да өтті,
Ажал келіп қалғандай маған да епті.
Алла жазды ғайыпсың тосын келер,
Қалай қарай аламын саған кекті.
Кең жайлаған Кеңсайды белес-белім,
Қабірімдей топ-томпақ елестедің.
Не көрінді көрініп ерте көзге,
Еркінде Алланың емес пе едім?
Белгісіндей тал-шыбық бүршігінің,
Шығармын мен, о, өмір, бір шығының.
Балауыз шам сияқты от жеп біткен,
Бара жатыр қысқарып тіршілігім.
Тұр желіндей жер сызған сыздап аспан,
Қайда қоям көңілді мұзға басқан.
Осындайда, ойпырмай, өмір шіркін,
Теңін тауып ұқсайды қызға қашқан.