Өлеңдер ✍️

Қара қарға ақ қардың үстіндегі,
Адам ойлап табатын ұсқын ба еді.
Азынап тұрған суық ішін тартып,
Мысалы, жайсыз тиген қыстың демі.
Танытып созылмалы сараң қылық,
Келеді түсіп белден қараңғылық.
Басталып кетті бассыз арты алапат,
Бас-көзге қарамайтын баран бүлік.
Ақ қар мен баран бүлік үндескенде,
Кететін шығар ұқсап түн көшкенге.
Сыртта аяз, үй оданда өткен суық,
Кешпеген шығар мұндай күйді еш пенде.
Бүлікті баран боран емес нала,
Мұнымды соқыр сезім демес бала.
Алматы жақтан ескен жылы желдей,
Жанымды жылытады елес қана.
Елес пе, елес деген ақ құба қыз,
Қонғандай басымызға бақ бұламыз, –
Қасыма отырдың сен қыңбай қысқа,
Есіме салып жазғы шақты нағыз.