Өлеңдер ✍️

  13.05.2022
  103


Автор: Назира Бердалы

Үйренемін, әлі-ақ мен төселемін де...

Үйренемін, әлі-ақ мен төселемін де,
Сәл көңілсізбін, мұңымды еселедім бе?
Сағынып келем жып-жылы
жаз – ауылымды
Алматының қар басқан көшелерінде.
Қар болмайын деп, ел-жұрттың
алғаны шатыр,
Табиғат үнсіз. Алатау ойланып жатыр.
Абай көшесі, әнеки, Неке сарайы,
Әдеттегіше, әрине, той болып жатыр.
Той болып жатыр, аққайнар бусатып буды
Күн сәл де болса ақ қарды
жұмсартып тұрды.
Өзі де күйеу болардай сүйкімді жігіт
Неке сарайы алдында...гүл сатып тұрды.
Қарадым оған, сен қара,
қара да тұрғын
Ауылдықпын ғой, демеймін
«қалада тудым»
Үлкен көшенің шуынан құлағым тұнып,
Театрға қарай аяңдап бара жатырмын.
Алтын күзімнің ақ боран жалғасымысың,
Ақ қайың арман – ой салған алғашқы мүсін.
Алабұртқан көңілге не әкелерсің,
Алматыдағы алғашқы қысым?




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу