Өлеңдер ✍️

  13.05.2022
  121


Автор: Қазбек Құттымұратұлы

Сенің сөзің

Көзімнің жасы ай сәулесімен
Шағылып барып құлаған еді.
Сүймеген жанды аңсау қасірет,
Ал сен "жылама" дедің.
Шашымды тарап саусағыңменен
өзіңе тарттың, баурыңа басып.
Қызбын ғой, көктем келсе гүлдеген,
Сен жыламашы.
Болсам да мәңгі сенің арманың
Қолымнан бірақ келмеді ештеңе.
Сезімге сол түн беріле алмадым,
Бұл күйді бұрын кешпегем.
Жасымды жұттың көзімнен сүйіп,
Тоңдым ба, қалай, дірілдегенім,
Жанымның жасы көңілде сынып
Жүрегімді тілімдеп еді.
Кетемін бөлек, қалдырып сені.
Сағынып, бәлкім, жылап аларсың.
Мәлім ғой өзге таңды күткенім,
Кінәламашы.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу