Өлеңдер ✍️

Ойлан, қазақ, өткенің мен бүгінді,
Заман артқан арқаңдағы жүгіңді.
Ұрпағыңа өнеге бол талап қой,
Болашаққа жалғар қазақ үніңді.
Өз басыңмен өнеге бол ағалап,
Ұрпақ сені қай ісіңмен бағалар.
«Ұлымыз» деп ұрандап біз кетсек,
Ізімізден ұрпақ нені таба алар.
Ұлттарменен ұлыстардың бəрі тең,
Нəсілінен тектімін деу қатер ең.
Самурай мен Гитлер қайда лепірген,
Бізден артық ешкім де жоқ, бізден кем.
Ұлы болсаң ұлылығың қайда жүр,
Тілің, ділің, дінің қандай жайда жүр.
Иманға да ұйығасың шамалы,
Отырсың ба, бата қылып айға құр.
Қылығындай жаңа оқыған баланың,
Бесті қойып өз-өзіңе бағаның.
Бұлғақтаған қу түлкідей заманың,
Əлде кімнің бағып отыр қабағын.
Бөріміз деп, қой жегенге мақтанып,
Қорадағы иттерден де жасқанып,
Қорадағы қойдан иттер көбейіп,
Тауда бөрі ұлымасын аш қалып.
Теңестірмей итті ешқашан бөрімен,
Ас ішкізіп ордалардың төрінен.
Бөрісі бар таудың малы індетсіз,
Садағасы кетсін иттер бөріден.
Биік таудың жаңғырықшы жартасы,
Кең де болар досы көптің ортасы.
Ердің қасын сұрағандай емініп,
Жай таныстан достың ауыр қолқасы.
Өмір бар да, досың да бар, қасың да,
Досы көптің қасы аздау расында.
Дос көңілін таба алмасаң əрдайым,
Дос та айналып шыға келер қасыңа.
Дос болуға өмірлікке біріккен,
Бабаларым сертте берік тұрып тең.
Дос боламыз осы күні қонақта,
Шарап толы хрустальды ыдыспен.
Бабаларым бөрі де еді, барыс та,
Кір келтірмес жан берсе де намысқа.
Бөрі болсаң көз жасыңды көрсетпе,
Барыс болсаң жүгіресің алысқа.
Опасызды қазақ итке балайды,
Ит те адамның қабағына қарайды.
Еркелетсең аузыңды да жалайды,
«Ит құтырса иесін де талайды».