Өлеңдер ✍️

Ақын кедей келеді, ақын арық,
Ақын жаны арманшыл затында анық.
Жатпаса да ел жырымен бірге танып,
Көп естілген есімге көңіл қанық.
Ақын деген халықтың азабы көп,
Ойлары көп айтатын жазары көп.
Бірақ қазір саудада кітап өтпейді,
Құн жаратар өлеңнің базары жоқ.
Ақын деген жазбаса тұра алмайды,
Басқа іске мойнын бұра алмайды.
Қолы тиіп ақының қора салмайды,
Қорасы жоқ үйге мал құралмайды.
Жүрген күні ақының арақ ішіп,
Дүрілдейді желіндей Қарапұшық*.
Жер шарынан күдерін үздім дейді,
Өлеңімен аспанға бірақ ұшып.
Ақын біткен жазады махаббатты,
Сол жырымен мəңгілік жасамақшы.
Қай сылқымға жырыңды арнадың деп,
«Қарап тұрад жанында қатал сақшы».
Ақындардың сонда да айлығы бар,
Қаламақы болымсыз шайлығы бар.
Дүние байлық оларға керек емес,
Өйткені оның рухани байлығы бар