Өлеңдер ✍️

Жүрегім мені қайда сүйредің?
Аяқтың білмеушімең күйрегенін.
Ұстанып, ұлт мұрасы – домбыраны,
Əн салып көп ішінде кимеледің.
Жасымнан осы өнерді сүйген едім,
Өтсе де бар өмірім үйде менің.
Қолыма домбыра алсам, қобыз алсам,
Ерекше бір ғажайып күйге енемін.
Ауырған адамдайын желікпемен,
Соңынан бір сиқырдың еріп келем.
Дүние қуып, мал-мүлік жимаған соң,
Күнім жоқ дағдарысқа кезікпеген.
Біреулер ақымақсың десін мені,
Кəнеки осыменен жетілгені.
Мен əйтеу осылайша жан болыппын,
Жан жарым түсіне алсаң кешір мені.