Өлеңдер ✍️

  13.05.2022
  96


Автор: Сайламқан Мұстақиұлы

От ғасыр

Ғашық қылып тылсым мынау ғаламға,
Алып шықты асықтырып алаңға.
Құзырына құдірет қол салды кім,
Қасиетін басып тұрып табанға.
Жинап алып адамзат ой-ақылын,
Өзімізге беймəлім жасырын.
Жұмыс жасап жүрміз бе осы қауіпті?
Тез бастауға ақыр заман ғасырын?
Керегі не осы жолға барудың,
Ғалам сырын тым тереңдеп танудың.
Ойы ма деп озбырлардың деп қорқамын,
Жер бетіне құдай болып алудың.
Мен аңсаймын бабалардың заманын,
Баяу басқан жер бетіне қадамын.
Малын бағып, егін егіп соқамен,
Тауып жеген өз қолымен тамағын.
Асқынса да жанға түскен жарамыз,
Тоқтауға жоқ қой амал-шарамыз.
Адамдардың артып алған тағдырын,
Отарбамен қайда кетіп барамыз?
Онсыздағы ыстығы асқан ғасырда,
Тамұқ тілеп атом қару жатыр ма?
Түсімде де оттан шошып оянам,
Жүргендей бір жанар таудың басында.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу