Өлеңдер ✍️

Шапан киіп қайтайын деп тойлардан,
Жыр жазуды жан емес ем ойға алған.
Отырамын оңашада осылай,
Құтылуға мазалаған ойлардан.
Көзге түсіп көрінсем де кескінде,
Оқымаймын өлеңімді ешкімге.
Қуанамын құтылғанға бір ойдан,
Тыныш ұйқы көрем ғой деп бес күнде.
Құралып ап тамтық ойлар бастағы,
Тағы міне мазамды ала бастады.
Жыр тамшысы себелейді осылай,
Бұлттай қалса көңілдің көк аспаны.
Кейбір ойлар жыр жолына бағынбай,
Жатса бəлкім жақсы жырлар жазылмай,
Торықтырад өмір кейде көңілді,
Іздегенің ешбір жерден табылмай.
Ермек емес еріккеннен бұл тапқан,
Кəсіп те емес өлең – өнер бұл тапқан.
Тыныштықта мазалайтын жаныңды,
Кем емес кенет келген сырқаттан.
Кездескенде ағайын да, танысың,
Қанша дейді ақшалай нақ табысың.
Өлеңіңмен санаспайды ешкім де,
Қанша түйіп ақтасаң да тарысын.
Кім тоқтатар заманның бұл ағысын,
Дүние үшін бəсекелік жарысын.
Олар үшін сен ақымақ адамсың,
Өлең-жырдың түйіп жүрген тарысын.