Өлеңдер ✍️

Шыққыр көздің көргенін мен жырлаймын,
Аққу көрдім хауызынан бір байдың!
Киелі құс бұрышында зообақтың,
Жатыр екен сәулесімен нұрлы айдың.
Құс төресі-ау, мына зорлық-зомбылық,
Жіберген бе сені есіңнен тандырып,
Екі көзің қып-қызыл боп қарадың,
Менің нәзік жүрегімді жандырып.
Толқынымен ойнап өскен Каспийдің
Аққу едің, тауығы боп тас үйдің,
Таранбайсың, жүнжіп тұрып қараумен
Менің ақын көңіліме жас құйдың.
Аққу ұстап байшыкештер масықты,
Маңғыстаудан ұшаққа сап тасыпты.
Сыңарыңмен жүруші едің жарасып,
Қалай тұрсың, сағынбай сол ғашықты.
Көктің төсін кернеп назды әндерің,
Қосақталып ұшушы едің сәнденіп.
Енді тұрсың үйқамақта сорлы аққу,
Тәрік болып қайран ғана сән-көрік.
Перизат құс сен аруға теңелдің,
Қасиетті киесі едің сен елдің.
Сыңарысыз өліп қалар деуші еді,
Алатауға қалай жалғыз жөнелдің.
Сені айырған сыңарыңнан сол байдың,
Қайтіп қана дәті жетіп қорлайды.
Халық сүйген құсты қамап, мақтанып
Жүріп тапқан сол дәулеті оңбайды.