Өлеңдер ✍️

  13.05.2022
  117


Автор: Сәуле Досжанова

Тыныштығым бұзылғанда

Тыныш еді ғой көңілім,
Тыныш еді ғой өмірім.
Қай жақтан ғана сап етті.
Жеңілтек деген жемірің.
Тыныш еді ғой Ай, Күнім.
Тұнық еді ғой айдыным.
Білдірмей қалай бүлдірді.
Тауып ап жолдың айрығын.
Адал деуші едім мен сені,
Асқақтау ұстап еңсені
Жүргенде алды жүректен,
Намыстан кеттім теңселіп.
Ағымды кетті арамдап,
Тағымды алды тарамдап.
Жау шапты кіші ордамды
Жүргенде әрең қоғамдап.
Үйіме айдап бір бұлтын,
Іріткі салды бір сылқым.
Айрандай ұйып жүргенде
Алдыма тосып қанды ұртын.
Жарылды жардың төсегі,
Лапылдап жұрттың өсегі.
Адыра қалды махаббат,
Аңыздай болған кешегі.
Үн-түнсіз күндер еңсеріп,
Шаңырақ тұрды теңселіп.
Түңіліп, түтеп жүргенде
Жұбату айттың сен келіп.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу