Өлеңдер ✍️

Күн нұрын төгіп, ақ теңі қыстың шешілді.
Сеңі бұзылып, мұзы еріп жатыр Есілдің.
Жағалаудағы Астана қыздай сыланып,
Көктеммен бірге мерейін жұрттың өсірді.
Ақ орда анау, мәрмәрі күнмен мөлдіреп,
Төбесіндегі байрағы көкке желбіреп.
Көк күмбезінің үстінен қыран қалықтап,
Тәуелсіздіктің тәтті ғұмырын белгілеп.
Алдында алаң, шыршалар әсем тізіліп,
Су бұрқақтардың бет моншақтары үзіліп.
Қос қақпа бойлап «Қазына» менен «Самұрық»,
Алтынға ұқсап, қарайды көздер қызығып.
Ғимараттары Мәжіліс пенен Сенаттың,
Таласып көкке жаяды шыны қанатты.
Алтын жұмыртқа шағылып күнге жарқырап,
«Бәйтерек» тұрар таңдантып әрбір қонақты.
Көпірлер қандай, доғаша көркем иіліп,
Жиектеріне түрлі мүсіндер жыйылып.
Өткен ғасырда қалашық еді, мінеки
Астана болды бағына елдің бұйырып.
Астана болды, аударып жұрттың назарын,
Күн сайын өсті ертегідейін ғажабы.
Елорда осы - төрінде Еуроазияның
Қазақстанның әлем таныған ажары!