Өлеңдер ✍️

Есіңде ме,
кеткеніміз гүл теріп,
гүлдер онда еді-ау шіркін күлтелі.
Төбемізден төгілді-ай кеп ақ моншақ,
аспандағы аумақ-аумақ, бұлт еріп.
Жүгіріп кеп бір шынарды ықтадық,
Медеу-сайдың бұл мінезін ұқпадық.
Ортамызға ап оттай жанған гүлдерді
көпке дейін сол ықтан біз шықпадық.
Кезіп-кезіп келіп жүйрік ой көкті,
көкіректе жүректі үнсіз сөйлетті.
...Шың басында
өзім тоңып тұрсам да,
шешіп алып жаптым саған көйлекті...