Өлеңдер ✍️

Ай қалқиды аспаңда шеңберімен,
мен де сені сол айға тең көріп ем.
Мен де қалқи жөнелдім түн қойныңда,
сен, сәл ғана, жарығым, дем беріп ең.
Жасыл баулар, ақ таулар төмен қалып,
түнгі аспанға тірелді төбем барып.
Содан барып байқадым Алматының,
жайнап қанша жатқанын көлемді алып.
Теңесем бе мен оны жақұтпенен,
жарқыраған жарысып уақытпенен.
Сонда кейін байқадым ұшқын атып,
жерде қанша жатқанын бақыт деген.
Сонда білдім тірліктің жәннатын шын,
дедім оған жарқын жүз жаннатымсың...
Күйкі тартса, көңлімді көтеретін,
қалқатайым, сен менің қанатымсың!