Өлеңдер ✍️

  12.05.2022
  130


Автор: Сабырхан Асанов

Дәрігер қарындасыма

Талықсып кеп
түстім сенің қолыңа,
Кенже қалқам,
аңғал ағаң мен едім.
Мен сенбеймін
дәрінің көп, молына,
дәрігердің
жүрегіне сенемін.
Жаттым міне,
білегімді ұсынып,
қорықсам да
қадалатын инеден.
Ауық-ауық
үрейімді ұшырып,
қайда қоям
қанды тасып, билеген.
Жетпей қалып
жатса кейде алар дем,
елемеген
болып оны жүр едім.
Тарылып бір
кеткендей боп бар әлем,
сескентеді
қысқан кезде жүрегім.
Жүгіріп жүр
бала-шағам, жарым да,
сен де көңіл
күйге мына азық бер.
Мың адамның
жарасы бар жанымда,
жазылатын
болса егер, жазып көр...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу