Өлеңдер ✍️

Адырайған болмасанда айбынды,
жеңілдетер түрі жоқ-ау қайғымды.
Тасыр-тұсыр шауып жүрген бұл қазақ,
бір сыпайы сарбазынан айрылды.
Мұнды қара, майса Мамыр-Май күнгі,
қаншама жан егіліп кеп қайрылды.
Салдыраған өзені көп бұл қазақ,
сылдыраған бұлағынан айрылды.
Қаптап жатқан сусылдаған сай-құмда
басып қалған болмасын дөң, қай қырды.
Балақ жыртар бұтасы көп бұл қазақ
үлбіреген бір гүлінен айрылды.
Аялаған көкте тұрған Ай, күнді
аймалаған жерде жатқан айдынды,
ақыны аз,
Сорлы қазақ, бұл қазақ,
Сағи дейтін ақынынан айрылды...
Кім кемітер, кім тоқтатар қайғымды?!