Өлеңдер ✍️

  12.05.2022
  95


Автор: Сабырхан Асанов

Жыр жазады...

Жыр жазады,
жалықпай жыр жазады,
кең даланың қажымас бір қазағы.
Бұл дүние шаттанса, шалқып-тасып,
бұл дүние қамықса, бірге азады.
Қалтарыс көп, тірлікте бұрылыс көп,
жаза берер сонда да жырын үстеп.
Тенсе әлемге қасірет, төнсе қайғы,
бірге онымен отырар бір уыс боп.
Ой боп ұйып,
селт етпей бұғып қалды,
көздің жасын кейде рас төгіп те алды.
Сырттай қанша мүжіліп, шөгіп қалды.
Арман-арман боп мәңгі қалды ұзаған,
не болары белгісіз алғы заман.
Оны амалсыз түсірген күйге осындай,
құдай да емес,
басқа емес– жалғыз адам...
Жыр жазады,
жалықпай жыр жазады,
кең даланың қажымас бір қазағы.
Бұл дүние шаттанса, шалқып-тасып,
бұл дүние қамықса, бірге азады.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу