Өлеңдер ✍️

Жастық шақтың өткендігі болды анық,
келсе егделік,
неғыламын қорланып.
Қыста ұзақ, көп сақталған алмадай,
ақ жүзіміз бара жатыр торланып.
Қызықтардың болса дағы бәрі ұмыт,
жүрек одан кетер емес жарылып.
Өзегіне түскен құрттай іштен жеп,
үнсіз-түнсіз, құртады екен кәрілік.
Солай, солай,
бастан біздің бақ тайды, ә,
оны айта бергеннен де жоқ пайда.
Жалт қарасаң,
жапырылар қалың қыз,
алмас қылыш секілденген шақ қайда?!
Көкірекке қайғы мен мұң толды-ау кеп,
мезгілден бұл көрмеген соң қолдау көп.
Көп ойлаймын сол бір жалын шағымды,
мені қойшы,
саған обал болды-ау деп...