Өлеңдер ✍️

  12.05.2022
  128


Автор: Сабырхан Асанов

Көбі кетті, азы – қалды...

Көбі кетті, азы– қалды,
мен білетін жандардың,
Бұл өмірдің қысқалығын
содан білдім, аңғардым.
Қырылып-ақ жатса дағы,
шеттерінен шыбындай,
бұл адамның сескенбейтін
жүрегіне таң қалдым?!
Көктем, күз боп, қыс пен жаз боп,
жатса мезгіл жаңғырып,
іс істейді-ау ағайындар
жүретіндей мәңгілік.
Сол дүрмекке еріп кетіп,
күнде қиқу салғанмен,
анда-санда тұрып қалам,
есім ауып, мәңгіріп.
Құлпырады қала, дала,
өзен-көлді мекенің,
көк тіреген көкшіл таулар
кім баспаған етегін.
Ұқсаңдаршы адамдар-ау,
елден ерлік іздеген,
өмір сүру дегеніңнің
өзі ерлік екенін.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу