Өлеңдер ✍️

  12.05.2022
  117


Автор: Сабырхан Асанов

Қайдасыңдар, бірге оқыған қыздарым...

Мен сағынар қыздар қайда бұл күнде,
мекен-жайы қай жақта екен білдің бе?
Оларменен бірге қанша қуандым,
оларменен бірге қанша күлдім де.
Көңілдері төмен түсіп, ортайып,
бәрі оның кетті ме екен қартайып.
Біреулері немересін жұбатып,
жатыр ма екен қалғып, мүлгіп, жантайып.
Біреулері шекісіп қап шалымен,
біреулері жаспын деп мен, әлі мен,
біреулері сан аурумен шайқасып,
күнін көріп отыр ма екен дәрімен.
Арманына бірі жетпей, жетіп те,
шүкірлікті бірі етпей, етіп те,
біреулері Ай мен Күнмен қоштасып,
бұл өмірден кетті ме екен өтіп те.
Бірі отыр ма деп бір тыным алса-ау деп,
жұлдыз сөніп,
шашқанша бір таң сәуле...
Ұмыта алмай қызыл гүлдей кездерін,
мен келемін бәрін әлі аңсаумен!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу