Өлеңдер ✍️

  11.05.2022
  108


Автор: Қаршыға Есімсейітова

Жалғыз аққу

Жер мен көктің арасынан,
Айырған не жарасымнан.
Жалғыз аққу тербеледі,
Көл бетінде шарасыздан.
Жалғыз аққу сыңсығанда,
Жүрегіме жыр тұнғанда.
Толқындары ала қашты,
Қол созуға ұмытғанда.
Жаны нәзік, сөзі майда,
Қалқатайым енді қайда
Жалғыз аққу сыңары боп,
Қимасың жүр жағалауда.
Тәкаппарсың, кербезім – ай,
Қандай тағдыр кез келген – ай.
Мен де іздеп сыңарымды,
Мына өмірді кезгенім – ай.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу