Өлеңдер ✍️

Бұл күнде біз қапы кетпес мергенбіз,
Періге де,
Серіге де ергенбіз.
...Қайда жүрсің, 9-шы «А» класта
Үнсіз ғана мені жақсы көрген қыз?
Сен жайлы жыр айналды енді сұраққа,
Үздігемін бұлдыраған жыраққа.
Менің жарым – тінтіп сөздің астарын
Қызғанбай-ақ қойсын сенен бірақ та!
Қызғанбасын,
Тергемесін сөзімді,
Тауыспасын онсыз да аз төзімді.
Бүлдіршін қыз, сағынғанда мен сені
Сағынамын сені сүйген ӨЗІМДІ!
Сағынамын мен өзімді сондағы,
Шыққан жоқ ем бұл шырғалаң жолға әлі.
Армандарға асығушы ем белгісіз,
Алтын жез боп көрініпті-ау қолдағы.
Ей, сүйкімді ұл!
Ішінен сол елестің,
Неге асықтың?
Неге есейдің?
Неге өстің?
Мен ешкімді алдап көрген жоқ едім,
Сан соқтырған жоқ еді онда мені ешкім.
Көкіректі әлдилеп тек бір үміт,
Арман болған тек ірілік,
ІРІЛІК.
Құмар едім жақсылықтың бәріне,
Көрген жоқ ем қапияда сүрініп.
Күндерім-ай, алыс жолға үздіккен,
Таңның бәрі жарқын еді біз күткен.
Адал еді достарым да риясыз,
Ару болып көрінетін қыз біткен.
Бекер екен!
Енді аңғардық көп сырды,
Уақыт-дауыл талдырғанда топшымды.
9-шы «А» кластағы бүлдіршін,
Енді сенен аңғал ешкім жоқ сынды!
Көшпейді екен адам өмір-көгалды,
Көгілдір сәт көк тұман боп жоғалды.
Тоғызыншы кластағы бүлдіршін,
Ұқтым, ұқтым қадіріңді, бағаңды!
Тірлік дәмі татығанда таңдайға,

Келіп жүрміз мүлдем басқа енді ойға.
Қапелімде жіберген бір қателік,
Қиянат боп сарт еткенде маңдайға!
Аяр сөздер осып өтсе жағынан,
Қыңқ етпеген ездігімді неғылам.
Сені ойлаймын,
Және сенің алдыңда
Ары таза өзімді де сағынам.
Көп нәрсеге ашты өмір көзімді,
Енді бекер тауыспаймын төзімді.
Жолдарымды бұрып мына шиырдан,
Мен іздеуге шықтым енді ӨЗІМДІ! 

Көңілінен от тұтатып ақынның,
Сүйкімді елес, тағы қайда шақырдың? 

9-шы «А» класы, мен сенен
Өзімді-өзім іздеп келе жатырмын!