Өлеңдер ✍️

  10.05.2022
  153


Автор: Жүрсін Ерман

Күн жылы...

Күн жылы.
Күннен түн жылы,
Сусаймын неге шөл қанбай
Өмірдің бітіп мың жылы
Мың біріншісі қалғандай.
Теңселіп тұғырым мына
Көңілге күдік кіргендей
Мың жылдық ғұмырымды да
Басқа бір адам сүргендей.
Сүйдім бе жанның дауасын,
Күйдім бе қапы сан отқа.
Жұттым ба өмір ауасын
Бармын ба, жоқ па санатта?!
Санамда болмай секемім,
Жүгірдім, тұрдым, жығылдым.
Өмірдің өгей екенін
Жалт еткен сәтте ұғындым.
Су етіп жүрек бір сәтке
Суынса көңіл не ғыласыз.
Мәңгілік үшін мен бейбақ
Ноқат қанамын. Мағнасыз.
Шалшыққа басқан ізіме
Қадайды сұғын сұңғыла Ай.
Келе сап жалған жүзіне
Кетіп барам ба?
Сұмдық-ай!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу