Өлеңдер ✍️

Керегі жоқ. Білмеймін

нешедесің?
ғашық жырдың көгертіп көсегесін,
Ынтық жүрек,
Ып-ыстық алақанмен
Нұрлантасың өлеңнің пешенесін!
Шағаладай шаңқылдап шындық үшін
Мұңаюмен жүрмісің, мұңды құсым?!
Желбауынан босаған өлең-үйдің
Желпілдеген желмая түндігісің.
Мұңды құсым!
Домбыраның қаз мойын күмбірісің.
Хрустальдің мөп-мөлдір сыңғырысын.
Аппақ жеңгем майысып кесте тіксе,
Кестесінің келісті бір гүлісің!
Үлпілдеген жалғыз тал қауырсынсың,
Қауырсынды қандай құс ауырсынсын?!
Тауға барсам –таңғы шық өрнектеген
Салқарағай сәулетті самырсынсың!
Үлбіреген мамықтай бар тұлғасы
Махаббаттың мейірбан Марфуғасы.
Тереңінен теңіздің сүзіп алған
Маржандай боп жанарға жарқылдашы!