Өлеңдер ✍️

  10.05.2022
  90


Автор: Гүлбақыт Қасен

Ақын көрдім

Ақын көрдім –
Елге келіп талай сырын ақтарған,
Мұңын шаққан ақ қайың мен ақ талға,
Бозторғайы шырылдаған ақ таңнан...
Ақын көрдім –
Ақ арманын айналдырған ақ қарға,
Жаңбыр болып жыры жауған бақтарға,
Аспантаудың аспанында қап-қалған...
Ақын көрдім –
Жалған дүние құбылтса да түсін мың,
Тілін ұққан шексіз мынау тылсымның.
Бұлбұл еткен жүрегінің дүрсілін...
Жақын көрдім...
...жылап тұрған ақынның тасмүсінін –
Жетімкөлдей жетімсіреп күрсінді...
Не байқадым?
Нені ұғып түсіндім?..
Ақын көрдім –
мен ақынға жолықтым...
Кие қонған жыр ұяға қоныппын,
Қасиетін үркітем деп қорықтым,
Қасіретін ұғындым да, торықтым...
Бас иетін ақын – жалғыз, соны ұқтым...
Ақын – жалғыз! Соны ұқтым...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу