Өлеңдер ✍️

  08.05.2022
  89


Автор: Сабыр Адай

Аспанға сауған ғұмыр сүт

Жон арқасын қарашы, айырар айғақ тобаңнан,
Түйе де шекпен оранған.
Түймелі басқа не келмес, өткенді сұра түбектен,
Өзеуреп соққан бораннан.
Қаралы мойын қасқалдақ, аруана бауыр ыңырсып,
Айналған заман бір ұршық.
Ай жүзінде жүз ноқат, күн жүзінде қылау бар,
Аспанға сауған ғұмыр сүт.
Боз қурай сайда безілдеп, тіл кезеп жатыр жел үрлеп,
Көрген жоқ бақыт тегін кеп.


Қолыңда барға қанағат, тістеулі кеткен бармақты,
Болдың ба өзі кебіндеп?..
Маңғыстау саған не дейін, қаныңмын тамған тамырдан,
Сөз алдым сəре-сарымнан.
Келемін жортып бұл жолы кер бестіге қамшы сап,
Жем-Сағыз бенен Нарыннан.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу