Өлеңдер ✍️

Мейірімге шөлдеген бұл мылқау әлемде,
Сұлулық жоғары екенін дәлелдеп...
Серпіліп ортаға шықтың да биледің,
Ажалдың жырына жазылған әуенге.
Қалайша мең-зең боп отырам енді мен,
Бұл жаңа заманның еріккен Еңлігі ең.
...Бойымда оянды үрейлі бір жыртқыш,
Өмірді сүйетін қан жұққан ерінімен.
Жалғанды жапырып басып бір өтсем де,
Жастықты сапырып шашып бір өтсем де.
Қасыңа жеткізер жол таппай қорландым,
Жарымның көзінен секіріп кетсем деп...
Секіріп кетуге, әй, жолым болмады,
Есер бұл намысым өз-өзін қорлады.
...Шалқая отырып папирус тартуға,
Беліме батады тапанша салмағы.
Сусаған мейірге сұлулық жолдасым,
(Мен келгем өмірге солармен қолдасып).
...Батады тәніме сонау бір жылдары,
Иығымда қап қойған бір түйір қорғасын.
Шер толған тәкаппар жүректі дуалап,
Есер бұл сезімнен қалыппын тұралап.
Қосылып кетіппін ұмытып өзімді,
Жүргендей жыланды «жұмақтан қуалап».
Қашанғы мендегі қуатпен санасқан,
Бұл аспан орынында,
Баяғы сол аспан!
Айнала анталап қарауда адамдар,
Адамдар...
Оларды ұмытқам о бастан!
Шашыңдай қоп-қою түн жатыр алдымда,
Түннен де салмақты мұң жатыр алдымда.
Ажалдай алқынып, өмірдей күрсініп,
Аһ ұрып зарлайды киелі Бандура.*
...Кедейдің үйінен аттанған қонақтай,
Жалғыз қайттым мен де, мойыныңа қол артпай.
Келді ақыры елесің төсекке ілесіп ,
Иығымда қап қойған бір түйір сол оқтай...