Өлеңдер ✍️

  08.05.2022
  96


Автор: Ұларбек Дәлейұлы

Өмір

Сен жүрген көшелер.
Аялдама айлағы,
Жанымды белгісіз сағыныш байлады,
Көзімде белгісіз сағыныш ойнады.
Осынау ымыртта қабағы түнерген,
Есіме түседі қайдағы...
Жүрегі елжіреп,
Жанары сұрланып,
Сенің әр ізіңді қыбырсыз тұр бағып.
Тұр бағып сол ақын,
Ескірген көшеде.
Бақшада Көктем жүр, өмір жүр дір қағып.
Суық леп мазасыз,
Өкпемді түйреуде,
...Өкпелеп кетіп ем, қайталап сүймеуге...
Зымыстан жастығым дәл солай өтерде,
Қанаты ғұмырдың осылай күйген бе?
Жапырақ бүршігін жалғыз тал құмырысқа,
Илеуге сүйреуде.
(Не жетсін, дәл солай өмірді сүйгенге!)
Не жетсін?
Сүйгенге!
Сүйгенге!!!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу