Өлеңдер ✍️

  08.05.2022
  93


Автор: Ұларбек Дәлейұлы

Сен болып ұшқан қаздардың

Мынау бір салқын іңірдің,
Қаншама сызы өткенмен.
Қажытып шермен жанымды,
Тағы да құстар жеткенмен.
Мен сені айым, сағындым,
Сағындым һәм көп күттім.
Дәрменсіз жапырақ жанымның,
Тағатын әбден жеп біттім.
Көп күттім сені келер деп,
Келер деп сонау түстіктен.
Жолыңды жаспен бөгер деп,
Сырқаты ауыр қыс біткен.
Сағыныш серті қашанда,
Үміттің мөрін бекемдер.
Лашығымның маңында,
Адасқан бұлттар мекендер...
Сен болып ұшқан қаздардың,
Жүрегінде де мұң бар-ау!
Жабырқау жүзі жазғанның,
Тоспашы жолын құмдар
-ау!
Шығыстан күттім және де,
Күттім көп мұнар батыстан
.
Оянды екем қанша түн,
Қос жанарыммен от ұстап!..
...Қонақтап қалған ән еді ол,
Жауқазындардың жүзінде.
Жауқазын текті жан еді ол,
Қимаймын тіптен үзуге.
Жалықтым, күндер!
Онсыз да,
Жағасы, жеңі сан құрау.
Адасып жүрсе жолсызда,
Жеткізіңдерші жаңбыр
-ау!
* * *
Бір сазды зарлата шертіп,
Ымырт та күйзелтті мені.
Келеді тұмандарды ертіп,
Ызғарлы Шығыстың желі.
Ажалға маңдайын иген,
Кеземін Шаһиттер елін.
...Шұғадай елігіп сүйген,
Ең дегдар мұратым едің!
Сәмбі тал сәнінен безген,
Сәуірлер,
Сенен не қайыр?
Жоқ іздеп жалғанды кезген,
Мен де бір жаралы Шайыр...
Қолдаса сол ғана қолдар,
Деп саған мойнымды бұрам.
Жан
-жаққа шұбаған жолдар

Түсімде көп көрген жылан...
Жанымда қабағын түйген,
Таңдайда жалғыздық дәмі.
Боз қырқа астындағы үйден,
Боздайды Шәмшінің әні.
Отты да ішуге дайын,
Жастықты тонатқам кеше.
Ес-түссіз егілген қайың...
Сертімді жоғалтқан көше.
Сен де ұзақ күттің бе мені,
Үмітке жаныңды жалғап.
Соқты ма Шығыстың желі,
Тырналар мезгілді қарғап.
Қайғыдан қанаты күйген,
Бұл нөсер – дәуірдің қаны.
Боз қырқа астындағы үйден,
Боздайды Шәмшінің әні...
* * *
Саған жетер асуларды жапқан қар,
Одан әры мен түсінбес Аспан бар.
Сәл қалғысаң шатқалдары шақырар ,
Жыландары шашқан зәр...
Сен жайында ойлану да тым ауыр,
Ойламау да тым ауыр!
Алпар текті,
...алақанын шер осқан,
Диуананың күні дерсің сірә, бұл...
Қансыраған сәттерімдей бұрынғы,
Жеңілтек жел жеткізбейді үнімді.
Құстар келіп алады өзі жұбатып,
Біздің шерлі ғұмырды.
Маңдайымды қарып өтіп қол мұздай,
Жар түбіне жалғыз төсек салғызды Ай.
Жүрегімнен мың жапырақ самсатып,
Ешкім мені жұбатпайды сол қыздай.
Менен тұрақ таба алмады көп арман,
Құс кейпінде көктемге ұшып жоғалған.
...Мен оларды Аспан жаққа жіберіп,
Аспан жайлы жыр жазуды доғарғам.
Мен мезгілді,
Мезгіл Мені кінәлар,
(Амалым не, ортамызда тұр ажал!)
Құба түнде құландай дүр сілкініп,
Құлан баспас құла түзде жүр олар.
...Қансыраған сәттерімдей бұрынғы,
Жеңілтек жел жеткізбейді үнімді.
Құстар келіп алады өзі жұбатып,
Біздің шерлі ғұмырды...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу