Өлеңдер ✍️

(Тағы адастырмаса не етті?)
Бұл кештің салмағы ауыр.
Желдетіп, желпініп жетті ,
Мен сені жоғалтқан сәуір.
О, менің қанатсыз құсым,
Айықпас Пәруана мұңым.
Ұмытып ұзап, кеткенім үшін,
Кешірім сұраймын бүгін...
Жеттім ғой тағы ұзақ жүріп,
Ұрынып шегі жоқ шөлге.
Семсерім қалыпты ұмыт,
Өзіңмен серттескен жерде.
Мен сені жоғалтқан сәуір,
Бұл айға өкпем бар сондай.
Азабы ұзақ һәм ауыр,
Каспийге жұтылған жолдай...
Көз жасың қайғыңды жуар,
Көкірегің шыланып жасқа.
Ештеңем жоқ медеу қылар,
Өзің һәм өлеңнен басқа...
Жауады жып-жылы жаңбыр,
Және де сұп-суық мұздай.
Алдымда билейді тағдыр,
Мені ойлап жынданған қыздай...
Тағы да далада жаңбыр,
О, шерлі панасыз құсым!
...Мені ұнатпайды қызылкөз тағдыр,
Бас имегендігім үшін...
Жалғанар сен жаққа менен,
Жолдардың барлығы тұйық.
Түсіңде: ақбоз атпенен,
Кеп тұрам ақ сауыт киіп...
Тарқамай сол ащы шерім,
Басымды көп ұрдым тасқа.
...Ештеңем жоқ енді менің,
Өзің һәм өлеңнен басқа...