Өлеңдер ✍️

  07.05.2022
  110


Автор: Ұларбек Дәлейұлы

Тарлан


Қансоқта ғасырлар тезінде
Материктей мұз жапқан.
Мінберден түскен мінәжаты бар сөзінде,
Жете ме дауыс біз жақтан?
Қыбырсыз қарап құбыла жаққа,
Балқан тау асып барған бір.
Серкелер мүйізін деміне қақтап
Басылмай қойды ақ жаңбыр!
Таңбалы тастың бетінде,
Бұланды таудың шетінде.
Күркесінде күшіген жүнді оқ жастап,
Арқалы топта азуын қайрап сөз бастап.
Боза бір шөпке күнде аунап,
Бозғылтым айға түнде аунап.
Қаралы ымыртқа қайыстыра салып салмағын,
Балталы орда маңында
Дүр сілкінген тарланым!
…Сере сере, сере қар,
Сескенбей барып сең жарған.
Шырмауық түстес шірелі заман торынан,
Тарихымды жем болған,
Рухымды көң болған.
Қыл майқанға көтеріп қаймықпастан қолға алған.
Бұз үстіне бұрқыратып от жағып,
Абыздай ауыр ойланған.
Ау, Қазақы тектің қасқырдай қайсар иесі,
Қамкөңіл жұрттың қобыздай көне киесі.
Ормандай елге ордадай орнын жоқтатқан,
Ойланса уақытты оқыс тоқтатқан –
Тарланым!!!
....Қансоқта ғасырлар тезінде
Материктей мұз жапқан.
Мінберге шыққан мінәжаты бар сөзінде,
Бөрі дауысын күтеміз аға, сіз жақтан!
Күтеміз...





Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу