Өлеңдер ✍️
Кезегім
Мен үшін азапты бұл түнді өткеру,
Жан тағы жаурағыш келеді күзде тым...
Шошыну,
Сағыну,
Жек көру...
О, нені үйретті бізге түн?!
О, нені үйретер ол тағы,
Қара түн – күнәсі әлемнің!...
Сұрайды,
Жылайды,
Қорқады...
Мен оған не дермін?!
Сұлулық – сұлбасы күнәнің,
Қорқыныш – оң жақта отырған кәрі қыз...
Қорықтым,
Сұрадым,
Жыладым...
Жылауды үйретті сары күз!
Ой сары,
Жан сары,
Мұң сары,
Секпілді сары қыз-дүние, күлме сен!
Жырлауды білмесем бір сәрі,
Бір сәрі жылауды білмесең!
Дірдегі бойды алып күнәлі әлемнің,
Қалшылдап отырам.
Кіжінем,
Күлермін,
Көнермін,
Жалғыздық атынан!
Ғасырдың қылмысы – жүрегім,
Өлеңім – ең ессіз қылығы ғасырдың!
Түсінем,
Сезінем,
Білемін,
Сағындым,
Жек көрдім,
Шошындым!
Киелі түндердің дұғасы
Таңдарда айналар қанатты сәлемге!
Менде еді – әлемнің күнәсі,
Ал менің бар күнәм – әлемде!
Сүйемін сені, әлем, дертіңмен,
Қайда бар – мен қарсы жолығам!..
...Мен едім сол түні Абылды өлтірген,
Тағы мен мерт болған Қабылдың
қолынан..!
Бір ұлы ақиқат барлығын сеземін,
Ақиқат –
әлі ешкім білмеген, сезбеген!..
Бұл ғасыр – бұл менің кезегім,
Күнәні бөлісе алмаймын өзгемен!
Бұл түні һәм байыз таппаспын сірә да,
Ұмтылған көбелек секілді жарыққа.
...қорықпа,
сұрама,
жылама,
сұрама,
жылама,
қорықпа!
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter