Өлеңдер ✍️

Туған жердің таңы әдемі, әні ыстық.
Мына біздер сағынышқа қоса ішіп,
төзімдерді тауыстық.
Құба белі құшақ-құшақ гүл ала,
Көктоғайға көктем келген шығар ә,
көп тоғайға жаңалық кеп күн ара!
Шимай-шимай шыңдарына Алтайдың,
шығып алып лаула көктем, марқай күн.
Таңдайында жұмыртқалап құстардың,
әнге айналып кеткен шығар әр қайғың.
Алтай асқан сонау бабаларымдай
құсқа ілесіп мен де неге кетпедім!
Бота көңіл менің махаббатымдай
елжіреуік көктемім!
Күз өртеген менің мұңлы жұртыма,
сағыныш боп көктедің.
Туған жердің таңы әдемі, әні ыстық,
тұманы да өзгеше.
Байлығыңды шүршіт алды демесем,
шүлен киең сол баяғы, өзгеше.
Жыл құсындай жыраққа ұшып кетпесем,
қасиетіңді мұнша терең сезбес ем.
Тамыр тартқан топырағым тартып бір,
сарыала қаз сағынышым талпынтып,
қанат қақтым мен неше.
Махаббат пен сағыныштың самалын,
көктем үшін күнде іштім.
Ата жұрттың ақ самалын өпсем де,
бұл не деген бітпейтұғын үрдіс мұң.
Көлден көріп туған жердің сағымын,
Сарыарқаны мекен еткен бір құспын.