Өлеңдер ✍️

Біреуді жақсы көрсем деп,
құдайдай соған сенсем деп,
жанымды тордай шырмаған
қасаңдықтарды жеңсем деп,
өзіммен өзім күрестім.
Ақылым тартса ілгері,
жүрегім көнбей күндеді.
Сезімім салқын, самарқау,
немін мен мұнша күрделі –
түсіндірер ме мұны ешкім?
Баяғы ғашық дос керім
кезігіп, тағы тосты ерін:
жанымда селт жоқ, күлкілі
бір кезде өліп-өшкенім...
Елестей ессіз сенген күн.
Іздедім қимастарымды
тазарта ма деп жанымды –
көрінді жат боп бəрі де,
қаңсыған көңілім тартылды –
бұл дертті немен емдермін?