Өлеңдер ✍️

  03.05.2022
  335


Автор: Гүлманат Әуелхан

Не сыйлайды тағдыр деген жол алдан

Не сыйлайды тағдыр деген жол алдан,
Жапырағы күз желіне тоналған.
Қайың тұрды теңселіп,
Құдіретіне жел сеніп.
Кімге опа беріп едің О, жалған,
Дәрияда құмға сіңіп жоғалған.

Күнді сүйсем бе екен құшақтап,
Гүлді сүйсем бе екен құшаққа ап.
Күннің күйісі кеткен,
Гүлдің иісі кеткен.
Есіл жүрегімізді пышақтап,
Кетпесек екен ұсақтап.

Сағыныштар мекендеп сры төбені,
Күңіреніп көңілім зар төгеді.
Баяны жоқ өмірде,
Байлауы жоқ көңілде,
Керек етпей атақты мәртебені,
Бүршік атты ауылдың қарт емені...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу