Өлеңдер ✍️

  03.05.2022
  88


Автор: Гүлманат Әуелхан

Біз отызды барамыз ау еңсеріп

Әлде неге іштей ғана елігем,
Жүрегімді үнсіздікке телігем.
Күз келгенде құлазиды көңілім,
Аққу қаздай айдыннан жеріген.

Бозғылт аспан жанарына мұң тұнып,
Боз тұманнан шыға алмадым жұлқынып.
Жүрегіме тоң боп қатқан түйір мұз,
Тамшы жас боп шашырады бір тұнық.

Тыржалаңаш қайыңдар тұр теңселіп,
Құлап түскен жапыраққа жер серік.
Уақыт шіркін ескерілмей елеусіз,
Біз отызды барамыз ау еңсеріп…




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу