Өлеңдер ✍️

Жұмыр мойын, тар маңдай,
Шаш иықта бос қалар.
Қос алмасы – армандай,
Күдікшілдеу қос жанар.
Етегі тар, тізе аппақ,
Жүрмес белін буынбай,
Сөзі шығар сызаттап
Шыңыраудың суындай.
Байқамайды әр адам
Шүлжіңдігін тілдегі.
Сөйлегеннен гөрі оған
Жарасады күлгені.
«Күлкі қымбат»– түсінсең,
аз күледі ол – сөкпе көп.
Бір күлкісі үшін сол
көп керек-ау, көп керек.
Алыс қой деп той әлі,
бұрылып-ақ кетер ең,–
үмітті ғып қояды
Кеберсіген қос ерін...
1965