Өлеңдер ✍️

Кімнің қандай екенін ел біледі,
Туың талай биікте желбіреді.
Серік мырза, өзің кеп басқарғалы
Елдің қашан орманы селдіреді.
Құзырыңа жүгірген жат табынып,
Мұңын шаққан алдыңда ақтарылып.
Сардаланың төсінен арна тауып,
Туған елдің байлығы жатты ағылып.
 Тіршіліктің көзінен жыр аулаған,
Тырна күндер жатты өтіп тыраулаған.
Суық күзде сен жеттің көктем болып,
Терезесін көңілдің қыраулаған.
Қайта жанған мезгілде сөнген арай,
Шықтым деме күркіреп төрге қалай.
Баяғыдан келеді толқып ағып,
Өміріңнің өзені өрге қарай.
Азамат ер жүргенде ат үстінде,
Сарсылады шошынып жат түсінде.
Оқ бойы озық туған соң заманыңнан
Бір жанартау тұншығып жатты ішіңде.
Жалғандықтың бетіне тура атылған,
Өмір түлеп жатады қуатыңнан.
Жібек жолың болар ма, Серік мырза,
Аспандағы құс жолы шұбатылған.
Өзендерді жетелеп жүгіргенде,
Көтеретін жан бар ма жүгіңді елде.
Сырт айналдың іргеңді аулақ салып,
Жаны суық жандардан түңілгенде.
Жанарыңнан ақ сәуле шуақ есіп,
Нұр төгіліп тұрады түріңнен де.
Болашақтың төрінен көрем сені,
Болашақтың көзіне үңілгенде.