Өлеңдер ✍️

Сен менің сұп-суық қолдарыма
Сәуленің ұшқыны боп қонасың ба?
Жазылмаған өлеңнің жолдарында
Өзің жайлы теңеулер таласуда.
Бес күндік ғұмырымда жолықпадың,
Бес күндік ғұмырымда қызығы жоқ.
Бірақ та көрінуге жалықпадың,
Ұмыт болған түстердің үзігі боп.
Бейтүкпірлерге жоғалатын
Бейнең елестейді миым іші.
Бокалымды скверлерге жағалатып,
Күбіріңді жүрмін құйып-ішіп...
Дәптерімді, сүрленген ащы өлеңмен,
Қойныма тығып алып,
Өзіңмен қоса өлем мен,
Шұғылалым!