Өлеңдер ✍️

Өкінбеймін, өкінбеуге серт бергем,
Себебі мен кеше түнде өрт көргем!
Күлге қарап, аяп кеттім күлді мен,
Содан кейін отпен ғана дерттенгем!
Жыламаймын, жыламауға уәде еткем,
Себебі мен қоңыр шашты көде еткем.
Ашу буған тікенекті сипалап,
Сырын бұққан қара тасты сөйлеткем!
Ренжімеймін, ренжімеуге бел буғам,
Жібермеймін қаңбақты да жел қуған.
Ақ қаңбақтың аппақ көзі нұр бүркіп,
Солып тұрған жанарымнан шер қуған.
Кектенбеймін, кектен алар кегім жоқ,
Бәрімізге ортақ мына көгім бек.
Ар жағынан көрінеді бар ғарыш,
Ал ғарыштың түкпірі жоқ, шегі жоқ,
Шексіз деген биік те емес, төмен де,
Биіктіктің түсетұғын түбі жоқ!
Қашып шығып мені ұмытқан есімнен,
Ертең таудың шың басында шешінем.
Маған қатал мына әлемге жар салам:
«Сүйем сені, тек сол үшін кешірем!»