Өлеңдер ✍️

Өз сорыма айналғандай өз бағым,
Жалғыздықтың құшағында мұздадым.
Түндер түнеп қабағымның астында,
Жүрегіме құлап кете жаздады...
Мына әлемнің маздап тұрған оттарын
Мұңның мұзы басып қапты қап-қалың.
Мен түгілі, албасты да безінер
Тәубәсі жоқ тәуліктерден таптаурын.
Көз алдыма елесі кеп ескінің,
Өлетіндей аласұрам кешқұрым.
Тұла бойды үрейлі бір діріл ап,
Жаназалық күй ойнайды бес күнім.
Кеуде жақтан естілгенде жан демі,
Ойлағанмен, құтылмайсың, әрнені,
Көше жаққа жаутаңдаймын, кімді іздеп,
Достар қайда? Досым менің бар ма еді?..
Есіктерін қағып жүріп қанша үйдің,
Кімді табам, кімге барып, тыншимын?..
...Көкке қарап ұлып тұрған бөрінің
Жанарынан көксұр жұлдыз ыршиды...