Өлеңдер ✍️

Кеудемдегі көп көрініс кешегі
Түйсігімнің түкпіріне көшеді.
Мәңгі-бақи тастар ма екен ұйықтатып,
Алақандай қабірстан төсегі?..
Шынымды айтсам, ол – мұңымның кеселі,
Оны бірақ Тәңір маған кешеді.
Жүрегіме тас боп біткен секілді
Бар ғаламның қайғы-соры бес елі.
Сәуле шашқан сезім кетті сенделіп,
Шым-шытырық дауыстарға мүлде еніп.
Жадым іші қызыл жалын секілді,
Сағынышым – шимай-шимай күнделік.
Тағдырым да (талай тиген таяғы)
Мені ұмытты,
Бәлкім жылап, аяды.
Сандырақпен бірге кетті жоғалып
Санамдағы сансыз сұрақ баяғы.
Менде ой жоқ!
Ойлау енді кеш еді...
Тек тамшылар тыныштықты теседі.
Біреулерден сұрап көрсем өзімді,
«Ол пендеңіз өліп қалған» деседі.
 Жаздың салған бар бояуы кешегі
Жапырақсыз көшелерде өшеді.
Қырға шығып жылап отыр қыркүйек,
Күздің келіп қалғаны ғой, есебі...