Өлеңдер ✍️

Бұрынғы бір түстерімдей көрмеген,
Бұрынғы бір өмірімдей сүрмеген.
Көк пейіштен көктем иісін үрлеген,
Көк аспанда жұлдыз-гүлдер бүрлеген.
Жұлдыз-гүлдер... Ғұмырымда көрмеген.
Жүрегімді емдеңдерші кірлеген!
Іштен сыртқа шығатындай бірдемем,
Сендер жаққа жаутаңдаймын түнде мен.
Жұлдыз-гүлдер...
Жылап тұрмын мен неге?
Бұл жалғанның жарығына көнген ем,
Білем, білем... шаршап кеттім мүлде мен
Маңайдағы жұлдызсынған пендеден.
...Еш пенденің түсіне де кірмеген,
Көксеңгірде жұлдыз-гүлдер бүрлеген.
Көз жасымның түкпірінде бұлдырап,
Көк пейіштің көбелегі жүр неге?..