Өлеңдер ✍️

Түйсігіммен түртіп қалдым тылсымды,
көкжиекке түн сіңді.
Кім түсіне аяр екен мұңшылды?
Ішімде біреу күрсінді...
Жүрегіммен түртіп қалдым ғаламды,
шу құрсады санамды...
Қайдан келдім, қайда ғана қамалдым?..
Аяп кеттім Анамды...
Содан кейін...
түртіп қалдым Аспанды,
жұлдыз біткен жасқанды...
Шешіп қойып жатыр едім маскамды,
бет-жүзім-ай тастанды!..
Кірпігіммен түйреп қалдым ауаны,
білмейді екен дауаны.
Ойлар кімнен қайда, қалай ауады?
Сөз жаңбыры қайдан келіп жауады?
Айды түрттім... жылжымады еш төмен...
Білмейді екем ештеңе.
Біреу Көкте жазып отыр бір өлең
миымдағы кроссвордтық кестеге...