Өлеңдер ✍️

«Барлық адамның аңғалағы1 бірдей келеді».
Эрнест Мулдашев

Пері өмірін келгендей қайталағым,
Айна ішінен жаныма жай табамын.
Қарашықта жұлдыздар ән салады,
Қара аспанның нұрынан Ай толады.
Өкінішіне өткеннің өкпелемей,
Жерұйыққа ақыры жеткен елдей,
Мен өзіме қараймын айна ішінде,
Мейірімнен тұтанған от көрердей.
Иесіз қалған күйіндей қыл қаламның,
Болашағы киесіз бұл ғаламның.
Шиырланған жаһанның тамырымен
Аппақ нұрды қуады түн қараңғы.
Түн қараңғы, басады сар даланы,
Кірпігінен дірілдеп шам жанады.
Рухым кезіп іздейді кеңістіктен
Беймекенде орныққан Шамбаланы.
Өткендердің босаған аңғалағы
Түнегімен үңіліп, жанды алады.
Шым-шытырқ айнаның әлемінде
Өз-өзімді таба алмай сандаламын...
1
Аңғалақ – адамның бас сүйегіндегі көз ұясы