Өлеңдер ✍️

Жырыма елім елеңдер еді,
Оқыса ғалым тереңдер еді!
Бай болса атын мінгізер еді!
Ал, ақын сыйға елең береді.
Емірім етті! «Бесін келеді»!
Сіздердей жомарт есіл ер дер еді!
Сіңірі шыңып, сірісі кепкен,
Ал, ақын байғұс, елеңнен басқа несін береді?!
Қайырымы жоқ күн етіп келеді,
Кекірек жасын күретіп келеді!
Арымды таптап, алаяқтарым,
«Аязға», «мұзға» түнетіп келеді.
Ел іздеп еңіреп келдім!
Атамекен! − деп аңырап келдім!
Қазағым! – деп, қара жүрегімді қақ жарып келдім!
Тағдырдың тауқыметін кебірек кердім.
Ел мұңын шағып, қамын жедіңіз!
Биіктен билік сенім артты еліңіз.
Жүрегім жұлым! Мұң зарым − жырым!
Атақты жомарт атымтай едіңіз!
Бай елсе артында несі қалады,
Елеңімді оқып ел есіне алады!..
Кеңілімді кектем ете керіңіз?
Болашақ алғыспен тосып алады!!